۱۳۸۷ تیر ۳۱, دوشنبه
ای عجب
لابد حضرت لاءوتزو معرف حضورتان هست. ایشان از حکمای بنام چینی است که سخنان ارزشمندی در سال های دور بیان فرموده اند. همین پریروزها بود که جمله ای از ایشان خواندم به این مضمون که یک آدمی که دیگر خیلی حسابی شده باشد «هر چند مناظر با شکوه هم در مقابلش قرار گیرند او همچنان با آرامش درون خود باقی می ماند.» این را خواندم و ابر و ماه و خورشید و فلک چرخید و چرخید تا جماعتی از لطایف جهان خلقت را از نواحی خاوری این قارّه ی سبز برای اقامتی موقت به این اقامتگاه دانشجویی آورد. خدمتتان اینقدری عارض شوم که به عمر شریفم این همه مناظر با شکوه یک جا ندیده بودم. توصیفشان را از من نخواهید که در کلام نگنجد! دوباره یاد آن جمله ی جناب تزو افتادم و به عمق جذب ایشان در عالم معنا پی بردم. البته من تعدادی از چینی ها را نیز دیده ام ولی نمی دانم که آیا استاد گرامی به اروپای شرقی و اورآسیا هم سفر کرده بودند؟! دیگر جسارت از حد گذراندم.
اشتراک در:
پستها (Atom)